шаблоны joomla

Матни равон
"Ҷашни 35-солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистонро бо дастовардҳои назаррас истиқбол мегирем"
Печать
PDF

Год 2019. Полный крах ТЭО ПИВ

Недоступен ни однин перевод.



Если в 2018 году ТЭО ПИВ была очень близко к провалу, но еще агонизировала, то в уходящем 2019 году она потерпела полный крах по всем фронтам.


Ее не признают, запрещают и считают террористическо-экстремистской во всех странах СНГ, ОДКБ, ШОС и практически во всех государствах Евросоюза. К названной организации крайне настороженно относятся в США, а также во многих других странах. Ведь военнослужащие и мирные граждане этих государств, выполняющие гуманитарную миссию в Таджикистане, в разные годы стали жертвами многочисленных терактов ТЭО ПИВ. Поэтому ее членов сторонятся, опасаются и разыскивают.

29 сентября 2015 года Решением Верховного Суда Таджикистана ПИВ признана террористическо-экстремистской организацией (ТЭО ПИВ), деятельность которой запрещена на территории РТ.

Решением Совета Региональной антитеррористической структуры Шанхайской организации сотрудничества (РАТС ШОС) № 251 от 21 сентября 2011 года, ТЭО ПИВ 21 января 2016 года за №70 включена в Перечень террористических, сепаратистских и экстремистских организаций, деятельность которых запрещена на территориях государств-членов ШОС. Также, в соответствии с Решением Комитета секретарей советов безопасности Организации Договора о коллективной безопасности (ОДКБ) от 8 июня 2016 года ТЭО ПИВ занесена в Перечень организаций, признанных террористическими и экстремистскими в государствах-членах ОДКБ, под №65.

Из 57 государств-участников ОБСЕ тринадцать стран, входящие также в другие международные политические и правоохранительные структуры (РАТС ШОС, АТЦ СНГ, ОДКБ, Интерпол), признали названную партию террористической и экстремистской организацией. Сведения об активных членах ТЭО ПИВ и ее руководителе М.Кабири вошли в Единый розыскной реестр указанных структур. То есть, международное сообщество безоговорочно признало ПИВ террористической организацией, учло неопровержимые факты и доказательства, приняло во внимание то, что враждебная деятельность ТЭО ПИВ по насаждению в сознание общественности экстремистских взглядов на традиционный ислам привела к братоубийственной войне, унесшей более 150 тысяч жизней. Экономике страны был нанесен ущерб в размере $7 млрд. долларов, 2 миллиона граждан стали вынужденными переселенцами и бежали в соседний Афганистан. Восстанавливать потери пришлось непосредственно руководству РТ, но без какого-либо конструктивного участия ПИВ, представители которой заседали в то время в Парламенте страны.

В годы гражданской войны (1992-1997) незаконные вооруженные формирования ТЭО ПИВ совершали акты террора в отношении видных государственных и общественных деятелей Таджикистана, мирных граждан. Грабежи, разбой и захват заложников с целью выкупа, с последующим их убийством с особой жестокостью в духе боевиков, так называемого "Исламского государства", составляли основу деятельности групп ПИВ. Варварскими, басмаческими методами 20-х годов прошлого века расправлялись боевики этой террористическо-экстремисткой организации над жителями Таджикистана. Именно так - ножами и топором членами ТЭО ПИВ зверски убиты иностранные туристы, среди которых - граждане государств-членов ОБСЕ. В то же время, идеологические наставники в лице руководства ТЭО ПИВ неоднократно показывали свое истинное лицо: агрессивные способы ведения дискуссии и неприемлемые методы политической борьбы.

Регулярно в СМИ публикуются достоверные материалы, демонстрируются документальные фильмы, где непосредственные участники и свидетели преступлений ТЭО ПИВ рассказывают о содеянном, подтверждая вину ее членов. Деятельность этой организации разоблачают ведущие научные сотрудники Академии наук РТ, юристы, аналитики, эксперты и журналисты (С.Мирзорахматов, Ф.Рахмониен, С.Акбаров, К.Назаров), которые популярно, "по полочкам" разложили цели, методы, стратегию и тактику политической деятельности руководителя ТЭО ПИВ М.Кабири. При этом, ученые-правоведы не оставили "камня на камне", до основания разрушили намерения последнего одурачить мировое сообщество, озвучили его личные и коммерческие интересы. Недаром говорят, что единожды солгавший - обманет многократно.

Поэтому, когда 16-26 сентября с.г. в Варшаве М.Кабири собирался выступить на конференции ОБСЕ "О выполнении мер в области человеческого измерения" с развернутым докладом, слово ему предоставили только в последний момент, буквально на минуту, между делом. И председатель ТЭО ПИВ, как и ожидалось, не сказал ничего нового, доказательного и вразумительного. На сей раз, организаторы данного мероприятия наконец-то поняли, с кем имеют дело, и учли преобладающее мнение участников - не предоставлять слово руководителю террористическо-экстремистской организации. Ведь процедура отбора и регистрации участников строга. Кандидатуры тщательно рассматриваются и оцениваются, получая именные приглашения, согласно их репутации, социальному статусу и законопослушанию. И только в случае предварительного одобрения их заявленного выступления вносятся в список ключевых докладчиков. Кабири по установленным категориям не прошел. Что соответствует статусу ОБСЕ, а также интересам участия Таджикистана в этой организации, продиктованным необходимостью поддерживать и укреплять безопасность на национальном, региональном и международном уровнях.

Как указано выше, прозрению здравомыслящей общественности, в том числе организаторов конференции ОБСЕ, способствовали новые доказательства и свидетельства, а также исследования ученых, документальная публицистика о возникновении, деятельности и крахе ТЭО ПИВ, ее идеологии и несостоятельности созданного альянса. Из последних работ популярность получили аналитические материалы советника директора Центра стратегических исследований при Президенте Республики Таджикистан Абдулло Рахнамо, Председателя Национального движения Таджикистана Хокима Мухаббатова, старшего научного сотрудника Института истории, археологии и этнографии АН РТ Абдулло Гафурова и других авторов, научно обосновавших трагическую, разрушительную роль ТЭО ПИВ в истории таджикской нации. Ранее в свет вышли видеосвидетельства, также подтверждающие вину и преступные планы ТЭО ПИВ, ее руководителей, активистов, боевиков, спонсоров и сторонников накануне парламентских и президентских выборов 2020 г. в Таджикистане ("Невидимые корни", "Теракт - 1996", "Садокати разолатпуш" (Мнимая верность), "Изменник Абу Усома Нораки - активный член ПИВ", "Возвращение из ада" и др.). И это - лишь малая часть доказательств террористической деятельности ПИВ, которая в 90-х гг. прошлого века при идеологической и финансовой поддержке иностранных спецслужб воспользовалась неопытностью правительства РТ и наивностью народа, "опьяненных" обретенной независимостью. Идеологи ТЭО ПИВ сделали ставку на интеллигенцию и молодежь, которых массово отправляли в паломничество и на учебу в исламские страны. К счастью, сегодня молодые люди не так слепы как ранее. Твердая разумная позиция отразилась в обоснованных выступлениях Зарифа Ализода, Музаффара Ашурова, Рустама Хайдарова, Камола Самиева (бывший член ТЭО ПИВ), Вафо Алибекова на полях конференции ОБСЕ в Варшаве. Так, Хикматулло Холиков и Аминджон Абдурахимов выразили мнение регионального студенчества, активно выступающего против деятельности ТЭО ПИВ. Важно, что именно представители нового поколения грамотно противостоят идеологии этой террористической организации, выражая несогласие и протест. Но, к сожалению, немало молодых людей по разным мотивам еще ведутся на убеждения, обман и посулы ТЭО ПИВ. Это происходит как в странах Азии, так и на территории Европы. Следовательно, отказ ОБСЕ в предоставлении трибуны М.Кабири, превратившего легальную политическую партию в террористическую организацию, и несостоятельность последнего на полях конференции высокого международного уровня еще раз подтверждает правильность курса Республики Таджикистан в борьбе с террористической угрозой и солидарность с ней большинства государств.

Однако сегодня ТЭО ПИВ при участии, финансировании и под непосредственным руководством иностранных спецслужб продолжает преступную деятельность на территории Таджикистана, террористические угрозы с ее стороны не прекращаются. И это - не пустой звук. Так, в мае 2018 года при незаконном пересечении таджикско-афганской границы в Ишкашимском районе ГБАО РТ задержаны 4 боевика ТЭО ПИВ, которые подтвердили свои враждебные намерения относительно конституционного строя Республики Таджикистан. Также, в 2018 году спецслужба РТ предотвратила теракт в районе дислокации 201-ой РВБ в Душанбе. Задержаны 13 граждан РТ - членов ТЭО ПИВ, прошедшие обучение у иностранных инструкторов. А 27 июня 2019 года, когда народ Таджикистана праздновал годовщину Дня национального примирения и согласия, специально подготовленная группа ТЭО ПИВ из 4 человек также пыталась проникнуть в РТ с враждебными намерениями. В ее задачу входило совершения террористических актов в отношении руководства страны и членов правительства, осуществления диверсий в местах массового скопления людей, взрывов на стратегических объектах и пунктах жизнеобеспечения. Члены группы были задержаны правоохранительными органами.

Кроме того, достоверно известно, что с целью организации серии терактов и дестабилизации обстановки в Таджикистане перед парламентскими и президентскими выборами 2020 года, более 40 членов ТЭО ПИВ, направленные зарубежными спецслужбами, прошли подготовку в террористических лагерях. По оценкам военных экспертов, в настоящее время вблизи протяженной таджикско-афганской границы действуют до десяти тысяч боевиков различных группировок, в числе которых находятся боевики ТЭО ПИВ, имеющие военно-диверсионную подготовку, не прекращающие попытки вооруженного прорыва на территорию Таджикистана под знаменами других международных террористических организаций.

Итак, террористическо-экстремистская организация Партия исламского возрождения в уходящем 2019 году потерпела поражение практически по всем фронтам. Практически, потому что сегодня, несмотря на то, что доподлинно известен ее идеологический наставник, покровитель и спонсор, доказаны многочисленные преступления ее членов, которые об этом свидетельствуют, ТЭО ПИВ, на последнем издыхании, из последних сил пытается вести информационную войну в СМИ и соцсетях. Специально для этого иностранными кураторами был создан ряд сайтов, большинство из которых запрещено Верховным судом РТ - ("Паем.нет", "Востокньюс", "Озодандешон", "Кимиеи Саодат", "Ахбор.ком"), телевизионная студия "Садои мардум" (Голос народа) и проплачено радио "Озоди" - за короткий срок превратившееся в рупор пропаганды ТЭО ПИВ. Здесь ежедневно публикуются материалы, обвиняющие руководство Таджикистана и возносящие ТЭО ПИВ до небес. Но такие потуги, ложь и клевета ТЭО ПИВ "шиты белыми нитками", которые рассыпаются в прах, не имея никаких доказательств. Против пустословия информационных прихвостней выступают реальные аргументы, факты, доказательства и свидетельства о преступной террористической деятельности. Как говорил герой популярного фильма "Вся сила - в правде!"

Разоблаченные правоохранительными органами РТ организаторы террористических и диверсионных акций, показания задержанных исполнителей, факты, подтвержденные многочисленными свидетельствами очевидцев, раскрытые схемы финансирования терроризма и др. выступают весомыми аргументами против лживой безосновательной информации приспешников ТЭО ПИВ.

Понятно, что главной целью ТЭО ПИВ, ее идеологов и спонсоров было и остается создание исламского государства не только на территории Таджикистана, но и других стран Центральной Азии и региона. Однако никаких шансов на ее осуществление у ТЭО ПИВ давно уже нет.

Такова сила правды о ТЭО ПИВ!

Мухаметов Гафур Бобоевич,
декан факультета русской филологии ТНУ, профессор

 

 

Источник - ЦентрАзия
Постоянный адрес статьи - https://centrasia.org/newsA.php?st=1578398040
Печать
PDF

СУХАНРОНИИ ПРЕЗИДЕНТИ ТУНИС ДАР НАЗДИ ПАРЛАМЕНТ

Недоступен ни однин перевод.

Мӯҳтарам Раиси Парламент, муҳтарам собиқ Президенти ҷумҳурӣ, муҳтарам Раиси Ҳукумат, хонумон ва ҷанобон роҳбарияти ҳукумати пешина, роҳбарони мақомоти конститутсионӣ, хонумон ва ҷанобон намояндагони мақомоти миллӣ, соҳибони воломақом, сафирон ва роҳбарияти ҳайатҳои дипломатӣ ва созмонҳои байналмилалии муқими Тунис, муҳтарам Муфтии кишвар, муҳтарам Роҳбари яҳудиҳои Тунис, муҳтарам Роҳбари насрониҳои Тунис, ҷанобон ва хонумон, меҳмонони олиқадр аз Мағриб ва аз тамоми бародарону дӯстони мо аз саросари олам.



Эй фарзандони фарзонаи Тунис – дар қаламрави он ва дар хориҷ!
Ин рӯзҳое, ки мардон ва занони Тунис пушти сар менамоянд, саросари оламро дар ҳайрат гузоштааст. Зеро мардуми Тунис роҳҳои нави эҳтироми волоияти қонунро кашф намуд. Ҳеҷ шахсе ин роҳро пештар тай нанамуда буд. Ин комёбии бесобиқае дар таърих ба шумор рафта, инқилоби ҳақиқӣ бо мафҳуми нави он дониста мешавад. Зеро тамоми инқилобҳо – чӣ тавре ки дар урфият қабул гардидааст – бар зидди волоияти қонун пиёда мешаванд, валекин он чизе ки дар Тунис рух дод, инқилоби ҳақиқӣ бо истифодаи василаҳои асосии он буд. Ҳамчунин ин инқилоб - инқилоби фарҳангии бесобиқа низ шумурда мешавад. Инқилобҳои фарҳангӣ китобҳое барои нашр нестанд, балки ин як огоҳии навест. Ин огоҳиест, ки пас аз оромӣ ва пас аз интизории тӯлонӣ шӯрид. Ин лаҳзаҳои таърихие мебошанд, ки маҷрои таърихро тағйир мебахшанд. Огоҳии мардумӣ маҷрои онро ба ҳар самте, ки хоҳад тағйир медиҳад ва ин лаҳзаҳои таърихиро дар Тунис ва дар саросари олам шояд дарк накунанд. Шакке нест, ки ин таърихро ҳатман меомӯзанд ва шояд дар пажуҳишгоҳҳо ва омӯзишгоҳҳо онҳо ин намунаи тунисиро алакай омӯхта истодаанд. Шакке нест, ки бисёр истилоҳҳои сиёсие, ки тайи даҳсолаҳо дар зеҳни мардум ғунҷонида шудааст, аз сари нав бозбинӣ мешаванд.
Аз ин мақом ва аз тамоми гушаву канори олам барои мардон ва занони Тунис ва ҷавонон ва пиронсолон барои талошҳои зиёди онҳо дар шаҳру деҳот, дар куҳистону дар зери офтоби тафсон изҳори сипос менамоям. Онҳо бо тасмиму иродаи хеш саҳифаи наверо дар таърих кушода, маргро барои худ дареғ надоштанд.
Онҳо ба озодию шаъну шарафи миллӣ бартарӣ дода, ба ҳеҷ муқобиле розигӣ надоданд. Ҳамчунин ташаккур барои шахсоне ки роҳи муқобилро барои худ интихоб намуда, дар интихоби худ шубҳа накарданд. Фарзандони ин миллати бузург, ки роҳу воситаҳои ғайритақлидиро аз сарчашмаи боварии сахти худ шикофиданд, ки оғози он аз моҳи декабри 2010 пайдо гардид. Ҳама дар ин ҷо амонатбардорем. Ҳама дар мақоми худ амонатдор аст. Амонати посух гуфтан ба фарзандони ин миллат барои озодӣ ва шаъну шарафи миллӣ. Интизорӣ тӯлонӣ гардид ва касе ҳаққи ноумед кардани ин миллатро надорад. Миллати мо аз ин пул (купрук) гузаштан мехоҳад. Пуле, ки бо хун ва арақи мардум бино гардидааст. Мардум аз ноумедӣ ба ҷониби умедворӣ бояд убур кунад. Аз соҳили дилшикастагӣ ба соҳили ободӣ бояд гузарад.
Мардуми тунисӣ дар рӯзҳои хотирмон танҳо ба давлати қонун (яккаҳукмӣ) қаноат накарда, Тунисро ба як ҷомеаи демократӣ табдил доданд. Ҳама талоши онро доранд, то эҳтироми шахсии худро дар ҷомеа пайдо намоянд. Ҳатто кудакони синфҳои ибтидоӣ ин сифати гумкардаи худро меҷӯянд. Аз зумраи амонатҳо, ки бояд вазнинии онро ҳар як шаҳрванд эҳсос намояд, ин ҳифзи ягонагии Давлати Тунис мебошад. Ҳама меояд ва мераванд, вале Давлат бо тамоми иншооти худ боқӣ мемонад. Ин давлат –давлати ҳамаи мардон ва занони тунисӣ мебошад. Яке аз аввалин принсипҳои давлатдорӣ ин бетарафӣ буда, ҳамаи шаҳрвандон дар эътиқод ва ихтиёрҳои хеш озод мебошад. Аммо сохторҳои давлатӣ бояд аз бозиҳои сиёсӣ берун қарор гирад. Чунин бозиҳо ба монанди ҳашароти меваҳо мебошанд, ки ҳадафи онҳо фарсудани мева қабл аз расидани он мебошад. Фарсудашивии дохилӣ хатарноктарин омил барои давлату ҳукуматҳо ба шумор меравад. Яке аз амонатҳои дигар, ин ҳимояи дастоварду сарватҳои миллии кишвар мебошад ва ҳар як шаҳрванди азизи ин кишвар бояд дар ин самт намуна бошад. Дар ин масъала ҳар як шаҳрванд барои як тангаи моликияти Ватан бахшида намешавад.
Ҳама дар якҷоягӣ, шаҳидон ва маҷруҳони ин инқилобро ба хотир биёрем. Шаҳидоне, ки руҳи худро фидои ин Ватан намуда, то ин лаҳза бо хуни поки онҳо парчамҳо ҷилва мезананд. Онҳо дар муқобили ҳаёти хору залил барои хеш маргро ихтиёр намуданд. Маргро ихтиёр намуданд, то пеши роҳи исрофкорӣ дар моликияти давлатӣ ва корпусияро бигиранд. Аз ҷумлаи амонатҳои дигаре ки аз амонатҳои пештара камӣ надорад, мубориза бо терроризм ва нобуд сохтани тамоми василаҳои он мебошад. Як тире ки аз ҷониби террорист кушода мешавад, бар муқобилаш борони тирҳо равона мешавад, ки андоза надорад. Дуруд ба нерӯҳои мусаллаҳи низомӣ, нерӯҳои амнияти дохилӣ ва полис, ки ҳамеша бо оташу оҳани терроризм ва бо дигар намуди ҷиноят рӯ ба рӯ гардида, бисёре аз онҳо ҷони худро аз даст додаанд. Дар ин мақом дар бораи тамоми амонатҳо сухан гуфтан имкон надорад. Пас, мардуми мо амонат аст, давлати мо амонат аст, амнияти мо амонат аст, нолаи камбизоатон амонат аст, табассуми кудаки ширхора дар гаҳворааш амонат аст, пас ҳамаи ин амонатҳоро бо самимият ва иродаи қавӣ ба душ гирифтан лозим аст.
Хонумон ва ҷанобон, ҳозирони гаромӣ аз Тунис ва хориҷи он, меҳмонони гиромӣ! Дар ин маврид барои гуфтани паёмҳо ягон сабаб вуҷуд надорад, зеро онҳо аз чандин минбарҳо алакай гуфта шуда, барои ҳамагон он гуфтаҳо расидаанд. Ҳар касе ки ин гуфтаҳоро шунидан намехоҳад ва ё фаъолияти хешро дар чорчуби қонун анҷом додан намехоҳад, пас боварии комил дошта бошед, ки озодие ки дар чорчӯби қонун амал мекунад бо хуни гарони мардум ба даст омадааст. Зери шиору лозунгҳои касе, онро тавони бозпас гирифтан надорад. Ҳар касе ки бозпас гаштан мехоҳад, ӯ дар назди сароб (мираж) об ҷуста, бар зидди раванди таърих ҳаракат мекунад.
Ҳамчунин ҳама дилпур бошанд, ки дар ин замина касе ҳуқуқи поймол кардани занро надорад. Имрӯз занон дар масъалаи иқтисодӣ ва иҷтимоӣ бештар ба дастгирӣ ниёз доранд. Зан дар хона, корхона ва заминҳои корам заҳмат мекашад. Шаъну шарафи Ватан ин шаъну шарафи шаҳрвандон – занон ва мардони он баробар мебошад.
Мардуми бузурги мо, ки барои озодӣ талош меварзад, бо ҳамин нерӯю иродаи қавӣ барои адолат талош меварзад. Дилҳо аз зулму беадолатӣ дар тамоми соҳаҳо танг гардидаанд. Кудакон даст ба худкушӣ мезананд ва ё дар фикрӣ худкушӣ афтодаанд. Акнун замоне расидааст, то барои амалӣ кардани умедҳои мардум барои кору фаъолият, озодӣ ва шаъну шарафи миллӣ саъю талош варзем. Мо дар ин масъала аз ташкилотҳои ватанӣ умед дорем, ки пешниҳодҳои худро матраҳ менамоянд. Дар ватандӯстии аъзоёни он ташкилотҳо, шубҳае нест. Қобилияти онҳо дар ҳалли масъалаҳо ва пешниҳоди дурнамоҳои нав барои бартарф намудани ҳамаи бӯҳронҳо қавитар аст.
Мардуми шарифи мо имрӯз ба ҳама паёми равшан фиристода, ҳамаро барои бартараф намудани буҳрони кишвар даъват дорад. Зеро шахсе, ки барои Ватан, хуни худро дареғ надошт, барояш кору моли худро низ дареғ намедорад. Бештари мардуми Тунис дар дохил ва хориҷи он барои бартарф намудани хисоратҳои Давлат ва раҳоӣ ёфтан аз вому қарзҳо як рӯзи кории худро дар давоми панҷ соли оянда барои Ватан мебахшанд. Мардуми Тунис – зану марди он ба робитаҳои бовариноки наве байни роҳбар ва коргар ниёз доранд. Пас ҳама барои аз нав эҳё намудани ин робитаи гумшудаи чандинсолаҳо саҳм гузоред. Ҳаққи мардум бузург буда, ҳуқуқи онҳо қонунӣ мебошад. Пас касе ҳаққи нодида гирифтан ва фаромуш кардани ин ҳуқуқҳоро надорад.
Яке аз паёмҳое ки дар ин мавзеъ ва пас аз ҳар як интихобот гуфтан лозим аст, агарчӣ гуфтани он зарурате надорад, зеро Тунис давлатест, ки бо муассисаҳои худ устувор аст ва на бо шахсиятҳое ки идораи давлатро дар даст доранд. Давлати Тунис бо тамоми созишномаҳои байналмилалиро эҳтиром ва риоя менамояд, агарчӣ баъзе самтҳои он ба манфиати мардум бояд азнавбинӣ шаванд. Аз созишномаҳои навишташуда ва моддаю бобҳои он, муҳимтар ин ҳамдигарфаҳмии миллату қавмҳо аст. Ин масъала ба хотири манфиати тамоми инсоният аст. Бори дигар таъкид кардан лозим нест, ки робитаҳои мо бо бародарони худ дар Марокеш, Африқо, кишварҳои арабӣ ва бо дӯстони мо дар шимоли баҳри Миёназамин ва бо ҳама касоне, ки орзуву умеди кишвари мо шариканд, мустаҳкам мебошанд. Тунис дар ҳамаи қазияҳои одилонаи худ ғолиб мебошад ва дар сархати онҳо қазияи мардуми мо дар Фаластин аст. Ҳаққи фаластинӣ нодида гирифта намешавад, чи тавре ки гузаштаҳо бар ин гумон доштанд. Зеро замини Фаластин порчаи замине дар дафтарҳои натариус сабтшуда нест. Ин заминест, ки дар виҷдони ҳар як тунисӣ боқӣ монда, дар дили онҳо нақш бастааст ва он чӣ дар дилҳо нақш мебандад, бо лағви созишномаҳо пок намегардад. Ин мавқеъгирӣ албатта бар зидди яҳудиҳо нест. Мо онҳоро дар Тунис ҳимоя кардем. Вақте онҳоро дунболгирӣ мекарданд, мо онҳоро ҳимоя мекардем. Валокин ин гуфтаҳо бар зидди нерӯи ишғолгаро ва бар зидди миллатгароёни яҳудӣ мебошад. Акнун вақте расидааст, то ҳама якҷоя пеши роҳи ин зулме, ки зиёда аз як аср идома дорад, бигирем.
Мо ба сӯйи олами нав талош варзида, дар сохтани таърихи навин саҳмгузор хоҳем буд. Ҷониби инсоният бар дигар ҷанбаҳо ғолиб хоҳад буд.
Хонумон ва ҷанобон, мардуми шарифи Тунис! Ҳама медонанд, ки чолишҳо бузург ва масъулиятҳои ҷиддӣ мебошанд, вале танҳо бо иродаи қавии мардуми бузурги Тунис ва талоши он барои гузариши ин марҳила, ҳама монеаҳо паси сар мешаванд. Масъулияти аввалиндараҷаи сарвари давлат ин ҳамеша рамзи ягонагии Давлат, кафили истиқлолият ва устувории он буда, барои риоя ва эҳтироми Конститутсия бехобӣ хоҳад кашид. Ӯ бояд мардумро дар атрофи худ ҷамъ намуда, тамоми вазнинӣ ва душвориҳоро таҳаммул намояд. Касе бар касе бартарӣ надорад, магар бо дӯстдории ин Ватани азиз ва ғамхорӣ ба халқ, то он вақте ки парчами миллат ба насли оянда супурда шуда, дар баландиҳои осмон партавфишонӣ кунад.

 

На изображении может находиться: 1 человек
Печать
PDF

ҶАВОНОН - ПОСДОРИ ФАРҲАНГИ МИЛЛӢ.

Недоступен ни однин перевод.

Фарҳанги миллӣ як рукни ҷудонашавандаи давлати миллӣ ба ҳисоб рафта, василаи асосии муаррифии давлату миллат дар сатҳи  байналмилалӣ ба ҳисоб меравад.


Фарҳанг домони густурдаву васеъ дорад ва ҷомеъаҳое, ки такя ба фарҳанг доранд дар тамоми ҷодаҳо муваффақ ба назар мерасанд. Ин гуфтаро дар таҷрибаи ҳаётии  давлатҳои пешрафтаи ҷаҳон дидан мумкин аст.

 

Агар ба гузаштаи миллати тоҷик диққат намоем аз рўи сарчашмаҳо маълум мегардад, ки дорои фарҳанги волову пурѓановат буда, баъзе аз ананаҳояшон то ба замони мо омада расидаанд. Аммо қисми зиёдашон бо таъсири омилҳои бегона ва лашкаркашии қавмҳои гуногун аз байн рафтанд. Мисол агар танҳо як хатро гирем дар гузаштаи миллати тоҷик чандин намуди хатҳо вуҷуд доштаанд, аммо бо мурури замон аҳамияти худро гум карда, аз байн рафтанд. Бо вуҷуди он ҳама тохтутозҳое, ки бар сари миллати тоҷик омад, лек аҷдодони мо ҷонашонро фидо сохтанду рукнҳои асосии фарҳанги миллӣ: хат, забон ва санъати худро нигоҳ доштанд ва ба мо меърос гузоштанд.

Мо ҷавонон пеш аз ҳама ифтихор аз он дорем, ки имрўз миллати тоҷик баъд аз ҳазорон сол боз аз нав соҳиби давлат ва фарҳанги  волои худ гаштааст ва ин боиси ифтихору сарфарозии кулли мардуми тоҷик бояд бошад, зеро дар ин давраи пур аз ҷангу ҷадалҳое ки миллати тоҷик аз сар гузаронид ба даст овардани фарҳанги миллӣ ва истиқлолӣ миллӣ кори саҳл нест. Аз ин рў вазифаи муқаддаси ҳар як шаҳрванди кишвар, хусусан ҷавонон аст, ки ба қадри ин неъмат бирасанд ва барои пос нигоҳ доштан ва инкишоф додани он саҳми арзишманди худро гузоранд. Ба андешаи коршиносон барои пос доштан ва рушди фарҳанги ҷавонон нақши аввалиндараҷа доранд. Зеро бунёдгузор ва нигоҳдорандаи фардои фарҳанги миллӣ маҳз ҷавонон маҳсуб меёбанд. Аз ин рў ҳар як ҷавони имрӯзи ватанро мебояд, ки таърих ва фарҳанги гузаштаи худро омўзаду аз он ба хубӣ бархўрдор гарданд, то ки ба қадри он ҳама арзишҳои фарҳангие, ки то ба мо омада расидааст бирасанд.

Албатта доираи фаҳмиши фарҳанг хело васеъ буда, он фарогири зиндагии ҳаррўзаи мо мебошад. Аз ин рў дар замони муосир тамоми мардуми сайёра ба масъалаи омўзиши он диққати махсус зоҳир менамоянд. Таҷрибаи ҷаҳонӣ нишон медиҳад, ки фарҳанг ҳастии миллат аст ва бе инкишофи фарҳанг давлат аз нигоҳи иқтисодӣ пеш рафта ва сатҳи зиндагии мардум низ наметавонад рушд кунад.

Дар давраи соҳибистиқлолӣ Ҳукумати кишвар махсусан Сарвари давлат нисбати фарҳанг ва арзишҳои миллии он диққати махсус дода, дар ин самт иқдомҳои зиёдеро роҳандозӣ намуданд. Қабули қонуни ҶТ «Дар бораи фарҳанг», қонун дар бораи «Забони давлатӣ» Эълон намудани иди Наврўз» ҳамчун иди байналмилалӣ, қайд намудани «Рўзи фалак», «Иди меҳргон», «Рўзи китоб» ва дигар чорабиниҳои сатҳи баланд далели ин гуфтаҳост.

Инчунин дар ин самт бунёди иншоотҳои гуногуни фарҳангӣ  Осорхонаи миллӣ, ки дар он ёдгориҳои беназир ва қадимаи ин миллати куҳанбунёд ба маърази тамошо гузошта шудааст. Воқеан ин як иқдоми неки ҳукумати мамалакат ба хотири пос доштани фарҳанги миллӣ мебошад, ки мо бо ин васила метавонем маданияти гузаштаи халқи тоҷикро ба ҷаҳониён муаррифӣ намоем. Иқдоми дигари ҳукумати кишвар таъсиси Китобхонаи миллӣ аст, ки он бори дигар собитгари адабиёти бою рангин, нависандагон, шоирони бузургу тавонои тоҷикон мебошад. Дар ин самт бунёди марказҳои фарҳангӣ, муассисаҳои фарҳангӣ, ва раванди сохтмони Театри миллӣ дар кишвар ки бо ибтикори худи Пешвои миллат ба он оѓоз бахшида шуд гувоҳи он аст, ки ҳукумати кишвар ва махсусан Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон нисбати инкишофу пойдории фарҳанги миллӣ таваҷҷуҳи хоса доранд ва дар яке аз суханрониҳояшон зикр карда буданд: - «Мо ба ҷавонони кишвар ҳамчун нерӯи фаъолу боғайрат, ташаббускору созанда эътимоди зиёд дорем ва дар раванди бунёди ҷомеаи демократӣ ва ободу пешрафта ба онҳо такя мекунем».

Ҷавонон, ки посдоранда ва инкишофдиҳандаи фарҳанги миллӣ мебошанд, дар баробари он ҳама иқдомҳои некхоҳонае, ки Сарвари давлат нисбати ҷавонон доранд мутаасифона, имрӯзҳо чун ба мушоҳида мерасад ҷавононе  ҳастанд, ки на танҳо арзишҳои фарҳангиро поймол мекунанд. Балки ба рукнҳои асосии фарҳанг диққат надода, нисбати забон ва хат беэҳтиромӣ зоҳир мекунанд. Дар вақти суханронӣ  калимаҳои қабеҳ ва бегонаро ба ин забони ноб омехта месозанд. Ичунин ба омузиши Забони давлати кам таваҷҷуҳ доранд ва аз таърихи гузаштаи худ хуб огоҳ нестанд, ки ин ба фарҳанги волои худ давлате чун Тоҷикистон рў ба инкишоф бе таъсир буда наметавонад. Албатта дар ин баробар кам нестанд ҷавонони худшиносу ватандўст, ки нисбати арзишҳои миллӣ таваҷҷуҳи хоса доранд ва аз онҳо ба хуби бархурдоранд, аммо дар ин даврае ки ҷаҳонигарои дар ҳоли рушд қарор дорад ва таъсири омилҳои бегона хеле зиёд аст.  Фарҳанги миллии давлатхои хўрд дар ҳоли хатар қарор доранд моро мебояд нисбати арзишҳои миллии худ махсусан ҷавонон диққати аввалиндараҷа дошта бошем, зеро аз андак ноустувории мо метавонанд ба хуби истифода намоянд. Ба андешаи ҷомеашиносон дар ин раванд давлатҳои абарқудрат мехоҳанд фарҳанги худро болои давлатҳои хурд ва аз нигоҳи иқтисоди кафомонда бештар талқин кунанд ва онҳоро аз фарҳанги аслиашон дур созанд. Аз ин рӯ махсусан ҷавонон бояд дар ин самт зиррак бошанд ва нисбати фарҳанги миллии худ эҳтиром дошта бошанд то тавонанд онро пос доранд.

Ҳасанҷон АЛАМШОЕВ

рўзноманигор

Истиқлол дар расмҳо

 

МИҲД шаҳри Истиклол МИҲД шаҳри Истиклол

 

МИҲД шаҳри Истиклол МИҲД шаҳри Истиклол

 

МИҲД шаҳри Истиклол МИҲД шаҳри Истиклол

 

МИҲД шаҳри Истиклол МИҲД шаҳри Истиклол

 

МИҲД шаҳри Истиклол МИҲД шаҳри Истиклол

 

МИҲД шаҳри Истиклол МИҲД шаҳри Истиклол

 

МИҲД шаҳри Истиклол МИҲД шаҳри Истиклол

 

МИҲД шаҳри Истиклол МИҲД шаҳри Истиклол

 

МИҲД шаҳри Истиклол МИҲД шаҳри Истиклол

Бахшҳои сомона

Муовинони Раис

Сомонаҳои расмӣ

Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон

МИҲД вилояти Суғд
МИҲД вилояти Суғд

Эълонҳо

Ошибка: Не выбраны статьи для показа

Райъпурсӣ

Райъпурсӣ
 

Ташрифкунандагон

mod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_counter
mod_vvisit_counterИмрӯз1341
mod_vvisit_counterРӯзи гузашта1653
mod_vvisit_counterҲамин ҳафта1341
mod_vvisit_counterҲафтаи гузашта13788
mod_vvisit_counterҲамин моҳ2994
mod_vvisit_counterМоҳи гузашта51582
mod_vvisit_counterҲамагӣ4352023

ИСТИҚЛОЛ

Powered by Joomla CMS.