ДОДОҶОНИ АТОВУЛЛО: К А В А Н Д А
ангораи як мусаввара ...
1.МАЗО МО МАЗО
"Гузашт он чи гузашт".
Аз гузаштаи Муҳиддин Кабирӣ ҳарфи зиёде намегӯям. Миёни як ҳизби сиёсии собиқадор ва бонуфузро бишкаст. Даҳҳо нафар кушта ва зиндон шуданд. Садҳо нафар хонахез рӯ ба муҳоҷират оварданд. Агар Кабирӣ инсоф медошт ҳатман истеъфо медод.
На он истеъфоҳои пуркарашма ва барои худнамоӣ, ки соли гузашта дар чанд маҷлиси раёсати наҳзат аз забони ӯ садо дода буд. Ӯ дигар куҷо хоҳад ёфт ин биҳиштро? Пули бедардимиён, лаббайкзании тамаллуқпешагон, саногӯии косалесон, таъзими соддадилон, рағбати бонувон. Ин ҳам навъе аз гирифторӣ ва мӯътодист.
Роҳҳо обод бошанд- қалбҳо шод
Ба шарофати соҳибистиқлолии кишвари азизамон сол аз сол роҳҳои нақлиётгарди дохилӣ ва байнишаҳриҳо обод гардида, дар қатори дигар шаҳру навоҳӣ дар шаҳри Истиқлол низ ба ин масъала аҳамияти аввалин дода мешавад. Ҳар бошандаи шаҳр аз ободонии диёр, таъмиру тармими кӯчаву пасткӯчаҳо роҳкушоӣ ва роҳсозӣ шод гардида, миннатдории хешро ба Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон баён намуда истодаанд.